کاروان عشق به میعادگاه نزدیک می شود. امام به عبد الله جعفی که دعوت ایشان را لبیک نگفته است می فرمایند: «پس اگر ما را یاری نمی کنی، خدای را بپرهیز از اینکه جزو کسانی باشی که با ما می جنگد. به خدا اگر کسی فریاد ما را بشنود و ما را یاری نکند، خدا او را به رو در آتش می افکند.»
اولین روز پس از عاشورا
دیگر از آن کاروان، جز زنان و کودکان بی پناه باقی نمانده است. حسین در دنیای فانی و کوچک ما خاکیان نیست و سجاد، در بند اسارت پست ترین امت پیامبر است.
نه آنکه حسین را یاری نکرده باشند، او را نیازی به نصرت ایشان نبود، خود را نجات ندادند و همان شد که امام فرمود، عذاب ابدی را برای خود خریدند. چه فرق است میان این یک روز و آن یک روز. روزهای بدون حسین...
